Szkolnictwo wyższeDecyzje administracyjne wydawane przez organy uczelni

2023-11-180

Uchylona ustawa z 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym, obowiązująca przez trzynaście lat, zawierała kluczowy, z perspektywy funkcjonowania organów art. 207 ust. 1 i 2, zgodnie z którym:

1. Do decyzji, o których mowa w art. 169 ust. 10 i 11 oraz art. 196 ust. 3, decyzji podjętych przez organy uczelni, kierownika studiów doktoranckich lub dyrektora jednostki naukowej w indywidualnych sprawach studentów i doktorantów, a także w sprawach nadzoru nad działalnością uczelnianych organizacji studenckich oraz samorządu studenckiego i doktoranckiego, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego oraz przepisy o zaskarżaniu decyzji do sądu administracyjnego.

2. Decyzje wydawane przez rektora w pierwszej instancji są ostateczne. W takim przypadku stosuje się odpowiednio art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

Przepis ten mówiąc generalnie odsyłał do odpowiedniego stosowania przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Słowo „odpowiedniego” w tym przypadku miało kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięć organów uczelnianych, powodowało bowiem konieczność takiego wydawania rozstrzygnięć by zachować reguły i zasady wynikające z przepisów administracyjnych, co nie znaczyło bynajmniej stosowania wszystkich zasad wprost i dosłownie.

Sytuacja zmieniła się w dacie wejścia w życie tzw. Konstytucji dla Nauki, aktualnie obowiązującej ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Cytowany powyżej przepis nie znalazł się w nowej ustawie, co umknęło uwadze wielu organom uczelnianym, a brak ten jest kluczowy dla aktualnie wydawanych rozstrzygnięć. O ile bowiem wcześniej przepisy KPA można było stosować odpowiednio o tyle w tej chwili przepisy te należy stosować wprost, a to kluczowa zmiana w sposobie i procedurze wydawania decyzji administracyjnych przez organy uczelniane. Decyzja wydawana w ramach ustawy  winna zatem zawierać m.in. powołanie podstawy prawnej i uzasadnienie faktyczne i prawne obejmujące wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, zaś uzasadnienie prawne – wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji, z przytoczeniem przepisów prawa.

Konieczność stosowania reguł KPA odnosi się wobec powyższego do całego postępowania przed organami uczelni, oczywiście w sprawach w których wydawane są rozstrzygnięcia administracyjne,  choć oczywiście przy uwzględnieniu specyfiki działania uczelni wyższej, której główną misją jest działalność edukacyjna.

Czy wprowadzone w nowej ustawie rozwiązanie jest rozwiązaniem lepszym niż dotychczas stosowane? Wydawać by się mogło, że tak, bo gwarantuje uczestnikom postępowania wszystkie uprawnienia płynące z KPA, niemniej jednak można pokusić się o stwierdzenie, że poprzednio obowiązujące regulacje odzwierciedlały realia uczelni, a przede wszystkim uwzględniały specyfikę organów uczelnianych, które przecież bez wątpienia różnią się od typowych organów administracji publicznej.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

https://cyranpolak.pl/wp-content/uploads/2023/01/logo-cp-brazowo-biale.png
al. Płk. Beliny-Prażmowskiego 14/4, 31-514 Kraków

Cyran Polak Kancelaria Radców Prawnych Spółka Partnerska

KRS: 0001031409 NIP: 6751781538 REGON: 525131715

Zobacz nas na:

Koszt połączenia z naszym numerem jest zgodny z opłatą jak za połączenie do sieci stacjonarnej według taryfy Twojego operatora.

Treści naszego autorstwa zamieszczone na tej stronie dostępne są na licencji Creative Commons CC BY SA 4.0.
Możesz je kopiować, zmieniać, wykorzystywać komercyjnie, bez ograniczeń terytorialnych pod warunkiem uznania naszego autorstwa. Zapoznaj się z warunkami licencjonowania naszych treści.